حساسیت پوستی درماتیت تماسی

درماتیت تماسی، واکنش آلرژیک یا تحریک کننده ای است که باعث ایجاد این نوع حساسیت می شود. بیاموزید که چگونه می توانید از بثورات قرمز و خارش دار پوست خود جلوگیری کنید یا بهتر بگوییم از آن جلوگیری کنید. این نوع حساسیت پوستی ناراحت کننده است اما مسری نیست. درماتیت یک اصطلاح پزشکی برای التهاب پوست (سوزش) است.

این نوع حساسیت پوستی یک واکنش آلرژیک یا تحریک کننده است که باعث بثورات پوستی دردناک یا خارش دار می شود. همانطور که از نامش مشخص است، شما در اثر تماس با آلرژن (مانند پیچ سمی) یا محرک (مانند مواد شیمیایی) دچار درماتیت تماسی می شوید.این بیماری شایع است. ما توسط محرک ها و آلرژن های احتمالی احاطه شده ایم. در صورت داشتن پوست حساس یا سایر مشکلات مزمن پوستی مانند درماتیت آتوپیک، ممکن است بیشتر این حساسیت پوستی را تجربه کنید.

انواع درماتیت تماسی چیست؟

دو نوع اصلی این حساسیت پوستی عبارتند از:

• درماتیت تماسی آلرژیک

بدن شما به ماده ای (آلرژن) که دوست ندارد واکنش آلرژیک نشان می دهد. آلرژن های رایج شامل فلزات جواهرات (مانند نیکل) ، محصولات آرایشی ، عطرها و مواد نگهدارنده است. چندین روز پس از قرار گرفتن در معرض پوست طول می کشد تا بثورات خارش دار و قرمز ایجاد شود.

• درماتیت تماسی تحریک کننده

این بثورات دردناک تمایل دارند به سرعت در پاسخ به یک ماده تحریک کننده ظاهر شوند. مواد محرک رایج شامل مواد شوینده ، صابون ، پاک کننده ها و اسید است.

علت ایجاد درماتیت تماسی آلرژیک چیست؟

هر بار که پوست شما با ماده حساسیت زا تماس می گیرد که دوست ندارد ، سیستم ایمنی بدن شما واکنش نشان می دهد. گلبول های سفید خون در پوست جمع می شوند و واسطه های شیمیایی التهاب را آزاد می کنند. این پاسخ باعث بثورات خارش دار می شود. بثورات ممکن است چند دقیقه، چند ساعت یا چند روز پس از قرار گرفتن در معرض ظاهر شود.

درماتیت تماسی تحریک کننده بیشتر از درماتیت تماسی آلرژیک رخ می دهد. هنگامی که یک ماده شیمیایی لایه های بیرونی پوست را تحریک می کند، بثورات پوستی ایجاد می شود. بثورات دردناک تر از خارش است.

راه های تشخیص

معاینه بالینی می تواند سرنخ هایی برای تشخیص زمینه ای درماتیت تماسی تحریک کننده یا آلرژیک نشان دهد. یک تاریخ دقیق می تواند سرنخ هایی را در مورد عامل متخلف کشف کند. با هر دو نوع حساسیت، می توانید برای مدتی از این ماده اجتناب کنید تا ببینید آیا بثورات برطرف می شوند یا خیر. اگر اجتناب از درمان امکان پذیر نیست یا پایدار نیست، ممکن است آزمایش های تشخیصی بیشتری نشان داده شود. برای موارد مشکوک به درماتیت تماسی آلرژیک، یک سری آزمایشات به نام patch testing می توانند علت اصلی درماتیت تماسی آلرژیک را مشخص کنند.

با آزمایش وصله، چسب های چسبی را روی پوست خود می پوشانید. این تکه ها حاوی مواد شیمیایی هستند که معمولاً باعث واکنش های آلرژیک می شوند. پس از 48 ساعت ، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی پوست شما را از نظر واکنش ها بررسی می کند. تا 48-96 ساعت دیگر برای آخرین چک پوستی ، ارائه دهنده خود را دوباره ملاقات می کنید. هیچ آزمایشی برای درماتیت تماسی تحریک کننده وجود ندارد. ممکن است پزشک شما بتواند بر اساس انواع محرک ها یا مواد شیمیایی که به طور مرتب در معرض آن هستید ، بثورات را ایجاد کند.

چگونه می توان از آن جلوگیری کرد؟

اجتناب از عوامل حساسیت زا و محرک های شناخته شده بهترین راه برای جلوگیری است. اما همیشه نمی توانید از هر محرک احتمالی دوری کنید. این مراحل می تواند کمک کند:

• مرطوب کننده های بدون عطر را انتخاب کنید.
• از صابون ها و شوینده های ملایم، معطر و بدون رنگ استفاده کنید.
• بلافاصله پس از تماس با آلرژن یا محرک شناخته شده شستشو دهید.