بیماری سلیاک وانواع آن + راه های درمان

کلاسیک

علائم مشخصه به ویژه در کودکان ظاهر می شود

بیماری سلیاک کلاسیک، که قبلاً بیماری سلیاک معمولی نامیده می شد، در کودکان خردسال، معمولاً چند ماه پس از از شیر گرفتن ایجاد می شود. این بیماری با علائم مشخصه سوء جذب ظاهر می شود: اسهال مزمن، اختلالات رشد، بی اشتهایی، حالت تهوع و نفخ. در این نوع بیماران، اتوآنتی بادی‌هایی که علیه اندومیزیوم و ضد ترانس گلوتامیناز بافتی هدایت می‌شوند را می‌توان نشان داد. به این تغییرات بافتی غشاهای مخاطی روده کوچک اضافه شده است

علامت دار

تنوع علائم، دشواری تشخیص را افزایش می دهد

بیماری سلیاک علامتی که قبلاً بیماری آتیپیک نامیده می شد، بعداً با علائم غیر گوارشی مانند کم خونی همراه با کمبود آهن، افزایش ترانس آمینازهای کبدی، دردهای مکرر شکمی، هیپوپلازی مینای دندان، درماتیت هرپتی فرمیس دورینگ و اختلالات رشد در سنین مدرسه ظاهر می شود. تجزیه و تحلیل های بیولوژیکی آنتی بادی های مشخصه بیماری سلیاک را نشان می دهد و غشاهای مخاطی روده کوچک تغییرات مشخصه ای را نشان می دهد.

تحت بالینی

کشف اتفاقی، بدون هیچ گونه اختلال قابل مشاهده

بیماری سلیاک تحت بالینی که قبلاً بدون علامت یا خاموش نامیده می شد، به طور اتفاقی در بیماران بدون علامت و به دنبال آنالیزهای سرولوژیکی که حضور مثبت آنتی بادی ها را نشان می دهد، کشف می شود. همچنین تغییرات بافتی در مخاط روده کوچک وجود دارد. در بسیاری از موارد، علائم فقط در ظاهر پنهان هستند. به محض معرفی یک رژیم غذایی بدون گلوتن، می توانیم شاهد بهبود توانایی های جسمی و ذهنی باشیم.

بالقوه

این نام عمدتاً مربوط به افرادی است که از بیماری های خود ایمنی رنج می برند

ما تحت عنوان بیماری سلیاک بالقوه، که قبلاً بیماری سلیاک نهفته نامیده می‌شد، طبقه‌بندی می‌کنیم، همه مواردی که نشانگرهای سرولوژیکی مثبت را نشان می‌دهند در حالی که به‌طور موازی، بیوپسی روده طبیعی است. این افراد برای تشخیص زودهنگام آتروفی پرزهای احتمالی باید تحت نظر باشند. بیماری سلیاک اغلب در افرادی که دارای شرایط خودایمنی هستند، مانند دیابت نوع 1، تیروئیدیت، سندرم داون، ترنر و ویلیامز یا کمبود IgA تشخیص داده می شود.

مقاوم به درمان

رژیم بدون گلوتن هیچ بهبودی به همراه ندارد

در بخش بسیار کمی از افراد مبتلا به بیماری سلیاک (تقریباً 0.5٪)، علیرغم رعایت رژیم غذایی سخت بدون گلوتن، سیر تکاملی به سمت بیماری سلیاک مقاوم به درمان وجود دارد.