آنچه که لازم است در مورد آلرژی چشم بدانید !

وقتی می گویید “آلرژی دارم”،  تصور دیگران این است که عطسه می کنید و یا دچار آبریزش بینی شده اید. به هرحال بینی فقط تنها اندامی نیست که دار حساسیت می شود، بلکه در هنگام بروز آلرژی ممکن است چشم ها نیز دچار تورم، قرمزی، سوزش، خارش و اشک ریزش شوند. آلرژی چشم که ورم ملتحمه آلرژیک و یا مزمن نیز نامیده می شود، مانند سایر واکنش های آلرژیک، پاسخی برای سیستم ایمنی بدن و مکانیزم دفاعی آن است.

 

محرک های آلرژی چشمی کدامند؟

• پولن ها یا گرده گیاهان

• مایت ها

• ترشحات و پوست وپشم و موی حیوانات

• پر پرندگان
• آلرژن های محیطی درون و بیرون خانه

همه این عوامل، ممکن است سبب بروزآلرژی چشمی شوند که قطره های چشمی سبب کاهش این عوارض می شوند.

چه زمانی به شات های آلرژی چشم و یا واکسن آن ها نیاز است؟

پس از انجام تست آلرژی، ممکن است پزشک برای شما تجویز شات آلرژی بدهد که در این صورت با توجه به اینکه در این نوع درمان بدن بتدریج  در معرض آلرژن قرار می گیرد، بعد از اتمام دوره، درمان بدن دیگر به آن آلرژن واکنش نشان نمی دهد .

هنگام آلرژی چشمی چه اتفاقی رخ می دهد؟

در هنگام بروز آلرژی، بدن در مقابل چیزهایی که به بدن صدمه نمی زنند، مانند گرده گیاهان، مولدها، مو و پشم حیوانات خانگی، پر پرندگان، مایت ها و … پاسخ می دهد. این پاسخ با ترشح ماده ای همچون هیستامین انجام می شود که سبب تورم و التهاب در چشم می گردد.

شایع ترین آلرژن ها در صورت بروز آلرژی چشمی، کدام ها هستند؟

• علف ها، گرده های چمن ها و درختان مهم ترین آلرژن هایی هستند که سبب آلرژی چشمی می شوند.
• ورم ملتحمه مزمن می تواند ناشی از آلرژن های داخل خانه مثل مایت ها و ترشحات حیوانات خانگی باشد.
• لنزهای تماسی باعث می شوند تا تورم ملتحمه مویرگی ایجاد شود که همین امر سبب حساس شدن و قرمزی چشم می شوند.

• آلرژی چشمی می تواند ناشی از عطر، مواد شیمیایی و لوازم آرایش باشد که به آن ها آلرژن های تماسی گفته می شود.
• برخی از داروها، سبب بروز آلرژی چشمی می شوند.

آلرژی چشمی چه علائمی می تواند داشته باشد؟

علائم آلرژی چشمی می تواند بلافاصله و یا 2 الی 4 روز بعد از در تماس قرار گرفتن با آن ها بروز نماید. علائم می توانند همراه با آبریزش بینی و عطسه همراه شوند. به طور کلی علائم آلرژی چشمی عبارتند از :

• حساس شدن و قرمزی چشم
• خارش چشم
• حساسیت به نور
• ورم کردن پلک ها
• ریزش اشک از چشم
• درد، زخم و یا سوزش چشم ها

برای پیشگیری و مقابله با آلرژی چشمی، چه کارهایی باید انجام شود؟

• باید از عینک های آفتابی استفاده شود.
• باید با آب تمیز، چشم را شست و یا با دستمال مرطوب کمپرس نمود.
• چشم با استفاده از محلول و یا قطره های اشک چشم باید شسته شود.
• لنزهای چشمی از چشم خارج گردد.
• از مالیدن چشم خودداری شود، زیرا خارش چشم را بیش تر می کند.

برای آلرژی چشمی چه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود؟

در صورتی که درد چشم افزایش یابد و یا کاهش بینایی شدید گردید، باید به کلینیک تخصصی و یا پزشک متخصص مراجعه نمود.

راه های درمان حساسیت چشمی چیست؟

بعضی از داروها وجود دارد که بدون نسخه بوده و برای آلرژی بینی استفاده می شوند. این داروها همچنین می توانند برای آلرژی چشمی نیز به کار برده شوند. از راه هایی که می توان آلرژی چشمی را فورا برطرف کرد، استفاده از قرص و قطره های چشمی نظیر آنتی هیستامین است.

برای درمان آلرژی چشم، پزشک چه چیزهایی را تجویز می نماید؟

• ممکن است پزشک، قطره اشک مصنوعی را برای فرد مبتلا به این نوع آلرژی را تجویز نماید.
• بسته به میزان علائم، ممکن است پزشک برای درمان آلرژی چشمی، استفاده از کمپرس سرد بر روی چشم ها را برای فرد در نظر بگیرد.
• پزشک توصیه می کند تا فرد از محرک های آلرژی اجتناب نماید.

انتخاب دارو و قطره ها برای درمان آلرژی چشمی، بر چه اساسی است؟

دارو برای درمان آلرژی چشمی، براساس علل و علائم آلرژی و اینکه چه تاثیری بر روی فعالیت های روزانه دارد، انتخاب می شود.

برای درمان ورم ملتحمه آلرژیک، از چه داروهایی باید استفاده شود؟

• قطره های ضدالتهاب چشمی
• قطره های آنتی هیستامین
• داروهای ترکیبی دارای چند اثر
• قطره های دکونژستانت (ضد احتقان)
• قطره های تثبیت کننده های جدار سلولی

قطره های ضد التهاب چشمی

قطره های ضد التهاب چشمی به دو گروه قطره های ضدالتهابی غیر استروئیدی و قطره های ضدالتهابی کورتیکواستروئیدی تقسیم بندی می شوند.

قطره های ضد التهاب غیر استرويیدی چه کاری انجام می دهند؟

این نوع قطره ها بر پایانه های اعصابی که محرک خارش چشم هستند اثر می کند. تنها قطره ضد التهاب غیر استرويیدی کتورولاک (KETOROLAC ) می باشد که یک ساعت پس از استفاده  از آن اثر می کند. در ابتدای ریختن قطره در چشم  سوزش یا گزش و درد احساس خواهد شد.

چه زمانی باید از قطره کورتیکواستروئید استفاده کرد؟

زمانی که آلرژی چشمی طولانی می شود، این نوع قطره تجویز می شود.

این نوع قطره را می توان با نام های بتامتازون، هیدروکورتیزون، دگزامتازون، لوته پردنول، سیکلزوناید، پردنیزولون، دیفلوپردنات، فلورومتولون و ریمکسولون در بازار یافت کرد. این نوع داروها، به دلیل اینکه عوارض جانبی دارد، طولانی مدت تجویز نمی گردد، مگر در شرایطی که حساسیت چشمی حاد باشد. از عوارض این قطره ها می توان به موارد زیر اشاره کرد :

• آب مروارید (کاتاراکت)
• آب سیاه چشم (گلوکوما)
• افزایش فشار داخل چشم
• عفونت چشمی

قطره های آنتی هیستامین

قطره های آنتی هیستامین، معمولا به عنوان اولین داروی رفع حساسیت های چشمی تجویز می شوند. این قطره ها، ترشح هیستامین در بدن را متوقف کرده و خارش و آبریزش چشم را برطرف می کنند. هیستامین نوعی ماده شیمیایی است که سیستم ایمنی بدن در مواجهه با آلرژن ها، ترشح شده وسبب ایجاد علائم آلرژی می شود.

این قطره ها، با منقبض شدن و باریک کردن عروق، سبب کاهش قرمزی چشم می شوند و بلافاصله علائم حساسیت را برطرف می نمایند. از این قطره ها باید برای چند ساعت و چندین بار در روز استفاده شود.

از این قطره ها نباید طولانی مدت استفاده شود، زیرا عروق خونی به دلیل اینکه باریک بماند به این قطره وابسته می شود و با قطع آن، دوباره عروق خونی باز شده و سبب قرمزی مجدد چشم می شوند.

قطره های آنتی هیستامین انواع متفاوتی دارد که عبارتند از :

• امداستین Emedastine

• آزلاستینAzelastine

• لیوستین Levocabastine یا levostine

قطره های دکونژستانت (ضد احتقان)

اثر این قطره کوتاه مدت است و برای رفع قرمزی چشم استفاده می شود. این قطره انواعی دارد که عبارتند از :

• تتراهیدروزولین
• نفازولین
• فنیل افرین

این قطره ها که بدون نسخه پزشک نیز می توان آن ها را تهیه کرد، مورد تایید پزشکان نیستند، زیرا استفاده طولانی مدت از این نوع داروها شرایط را بدتر کرده و ممکن است علائم مربوط به آلرژی چشمی همچون تورم و قرمزی را برطرف نکند.

در صورتی که فرد مبتلا به گلوکوما (بیماری که در آن، عصب فرد دچار مشکل می شود) باشد، استفاده از این قطره ها برای او اکیدا ممنوع است.

قطره های تثبیت کننده های جدار سلولی

قطره های تثبیت کننده جدار سلولی که در هنگام واکنش به آلرژی سبب قطع ترشح هیستامین و سایر مواد شیمیایی می شود. این داروها بر خلاف آنتی هیستامین ها به تدریج اثر می کنند و می توان به مدت طولانی مدت و بدون هر نوع عارضه ای استفاده کرد. در هنگام استفاده از این قطره ها می توان از لنزهای چشمی به مدت طولانی تری استفاده نمود. چند نمونه از این قطره ها عبارتند از :

• کلاریتین
• قطره کتوتیفن
• لودوگسامید
• کرومولین
• ندوکرومیل سدیم

داروهای ترکیبی دارای چند اثر

• آنتی هیستامین دکونژستانت برای خارش و قرمزی و اشک ریزش مانند: نفازولین – آنتازولین و فنیرامین – نفازولین
• قطره آنتی هیستامین و تثبیت کننده جدار سلولی برای خارش و سوزش و قرمزی چشم

چرا نباید از قطره های چشمی استفاده کرد؟

• زمانی که از لنزهای چشمی استفاده می شود، نباید از قطره های چشمی استفاده کرد. به هنگام استفاده از قطره های چشمی، در صورت داشتن لنز، باید آن ها را بیرون آورده و تا 10 الی 15 دقیقه بعد از ریختن قطره نیز، از گذاشتن لنزها در چشم خودداری نمود.
• اگر از قطره های چشمی که بدون نسخه هستند، بیش از 2،3 روز استفاده شود، ممکن است شرایط را بدتر کند. افرادی که مبتلا به گلوکوما یا عفونت چشمی هستند، نباید از این نوع قطره ها استفاده کنند.